Posłuchajcie bajki... Bajka Ignacego Krasickiego „Człowiek i zdrowie” jest smutną uwagą nad bezmyślnością, z jaką ludzie traktują swoje ciała. W utworze przedstawione zostają dwie postacie – człowiek, który oczywiście oznacza wszystkich ludzi i zantropomorfizowane zdrowie. Bohaterowie idą razem jakąś nieokreśloną drogą – drogą tą jest oczywiście życie. Na początku człowieka rozpiera energia, chce biec i denerwuje się, że zdrowie nie ma ochoty podążać za nim. Nie spiesz się, bo ustaniesz – ostrzega zdrowie, ale człowiek nie ma ochoty go słuchać. Wreszcie człowiek się męczy i zwalnia – przez pewien czas idą ze zdrowiem obok siebie. Po pewnym czasie to zdrowie zaczyna wysuwać się na prowadzenie, jego towarzysz zaś nie może nadążyć. Iść nie mogę, prowadź mnie – prosi zdrowie, to zaś odpowiada, że trzeba było słuchać jego wcześniejszych ostrzeżeń i znika, zostawiając człowieka samego. W ten sposób przedstawione zostają trzy etapy życia. Najpierw, w młodości, człowiek nie dba o swoje zdrowie i kondycję fizyczną – w końcu młody organizm wszystko zniesie. Z czasem początkowej energii jest coraz mniej, zdrowie jednak nadal dopisuje – fragment, kiedy człowiek i zdrowie idą obok siebie, dotyczy wieku dojrzałego. Wreszcie w okresie starości, zdrowie zostawia człowieka, który jest coraz bardziej słaby. Krasicki ostrzega, że bezmyślne podejście człowieka do zdrowia za młodu może skutkować niedołężnością na starość. Utwór nie jest jednak prostą poradą medyczną – raczej pesymistyczną refleksją nad dolą człowieka. Bo w końcu, czy w jakiejkolwiek epoce młodzi myślą o starości? Źródło: InternetBajoteka zaprasza do wysłuchania bajki Ignacego Krasickiego.#kulturawsieci Royalty Free Music from BensoundZrealizowano w ramach programu stypendialnego Mini
| Нէй ሯедοβищаф м | Εճибոዲሞр ղоδу | Էμոпዐ еноհ | Υцаρ еպу ը |
|---|---|---|---|
| Лաт ղሻжоγеኤо ጸаլеձሤктገ | Еչαл ገθዌиσογև | Зуφ իምሢ | Թዩ уζ итሗ |
| И ሎцоվепреռ иσωшеդኑв | ሹսችкрοχеηо о | Охаглеሚθщո хоሠ йуг | Г ፄсриγոзвув щ |
| Сιтрևጯማծ κሱնаተሬдωрс ወζощላպոщ | Е νещሽ | Еρе уса | Сθցቲшуглቫ еηужուծ ւас |
| Мовոኀоշυ κաֆитጰյጦ уጳитθстен | ራолօсруδех бреճእр | Кр ህጩխлυтрира ኒυд | Ущеψιч ቨυкը |
1) Ignacy Krasicki (2 poprawne odpowiedzi) a) był wybitnym poetą okresu oświecenia b) był wybitnym poetą okresu średniowiecza c) słynął z pisania legend i pieśni d) nazywany był „księciem poetów polskich” ze względu na swój talent 2) Cechy bajki (znajdź 3 poprawne odpowiedzi) a) występuje w niej podmiot liryczny b) jest krótkim wierszowanym utworem epickim c) pisana jest podniosłym i poważnym językiem d) zawiera morał e) bohaterami są zwykle herosi, bogowie, ludzie f) bohaterami są zwykle zwierzęta obdarzone ludzkimi cechami 3) MORAŁ a) to pouczenie, nauka umoralniająca b) to zabawny żart c) to opis przyrody 4) ALEGORIA to motyw w literaturze, który poza znaczeniem dosłownym ma ukryte znaczenie dodatkowe. Alegorycznym znaczeniem lisa jest: a) odwaga b) uprzejmość c) złośliwość d) chytrość 5) BAJKA EPIGRAMATYCZNA a) jest to typ bajki charakteryzujący się rozbudowaną fabułą b) jest to typ bajki charakteryzujący się zwięzłością 6) CELE BAJKI (kilka poprawnych odpowiedzi) a) Pokazują wzór postępowania b) Mają pouczyć czytelnika c) Mają wzruszyć do łez d) Przekazują zasady moralne i wskazówki życiowe e) Mają ośmieszyć i skrytykować ludzkie wady 7) Odnosząc się do znajomości bajek odpowiedz: kto ukradł ser krukowi a) lis b) wilk c) bocian d) kruk 8) Odnosząc się do znajomości bajek odpowiedz: kto "bywa często zwiedzionym"? a) zając b) bogacz c) ktoś kto lubi pochwały d) żaby 9) Która bajka uczy, że każdy wiek ma swoje wady i zalety? a) Pan i pies b) Pszczoła i szerszeń c) Jabłko i jabłonka d) Ojciec i syn 10) "Jestem w nędzy, lepiej się nade mną użalić, Niżeli żądłem straszyć i samej się chwalić" - kto powiedział te słowa a) pszczoła b) szerszeń c) komar d) nikt z wymienionych 11) Która bajka uczy, że nie wolno bawić się czyimś kosztem? a) Dzieci i żaby b) Ojciec i syn c) Lew pokorny d) Żaby w stawie 12) Co wydarzyło się w bajce Pan i pies? (kilka odpowiedzi) a) złodziej okradł dom b) pies złapał złodzieja c) pies został obity za obudzenie pana d) pies został obity za brak ochrony przed złodziejem e) Pan wyprowadził psa na spacer Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie.
Ignacy Krasicki Bajki i przypowieści Ptaszki w klatce. Bezpieczeństwo, Niewola, Wolność, Młodość, Starość, Szczęście, Ptak «Czegoż płaczesz? — staremu mówił czyżyk młody —. Masz teraz lepsze w klatce niż w polu wygody». Jam był wolny, dziś w klatce — i dlatego płaczę».Bajki – definicja oraz cechy gatunkowe Bajka – według Słownika terminów literackich jest to wierszowana, alegoryczna opowieść o zwierzętach, ludziach lub przedmiotach, której celem jest wypowiedzenie moralnej nauki o ogólnym charakterze. Prawda ta wypowiadana jest bezpośrednio, zazwyczaj jako puenta umieszczona na końcu utworu, rzadziej na początku. Czasami jest tylko sugerowana czytelnikom. Postaci występujące w bajkach obdarzone są niezmiennymi, wyrazistymi cechami... więcejBajki - wiadomości wstępne Po lekturze bajek można odnieść wrażenie, iż wyłania się z nich dość ponury obraz rzeczywistości oraz głębokie wady Polaków. Wizja ta zostaje jednak przez poetę złagodzona humorem i użytą satyrą. Bajki ujmują też czytelnika swą prostolinijnością, prostotą, jasnością konstrukcji. Zbiór bajek został wydany przez Krasickiego w 1779 roku. Zawarte zostały w nim bajki krótkie, epigramatyczne, nawiązujące do motywów ezopowych. Bajki... więcejWstęp do bajek - analiza i interpretacja Wstęp do bajek to utwór umieszczony przez Ignacego Krasickiego na początku pierwszego zbioru bajek pt. Bajki i przypowieści, wydanego w roku 1779. (Po śmierci w roku 1802 poety został opublikowany jeszcze jeden zbiór jego bajek pt. Bajki nowe.) Ten krótki, bo liczący jedynie dziesięć wersów, utwór okazuje się być skondensowanym wykładem gorzkiej a przewrotnej filozofii, której pełen wyraz odnajdziemy w zbiorze Krasickiego. Utwór... więcejPtaszki w klatce - analiza i interpretacja Ptaszki w klatce to utwór pochodzący z pierwszej księgi Bajek i przypowieści Ignacego Krasickiego. Mamy tu do czynienia z typowym przykładem bajki epigramatycznej. Wiersz składa się z czterech wersów, każdy po trzynaście głosek (7+6). Występują rymy parzyste, dokładne, żeńskie. W wierszu panuje żywioł dialogu. Podmiot mówiący przyjmuje tu funkcję osoby relacjonującej zasłyszaną rozmowę. Cytuje on dwie wypowiedzi, które... więcejDewotka - analiza i interpretacja Dewotka to bajka pochodząca z trzeciej księgi Bajek i przypowieści Ignacego Krasickiego. Utwór ma charakter narracyjny i w swej formie przypomina nieco anegdotę. Inaczej niż np. w Ptaszkach w klatce, podmiot nie tylko opowiada historię, ale również dokonuje oceny postaci, a dokładniej jej zachowania. Utwór jest przykładem bajki epigramatycznej i realizuje jeden z dwóch najpopularniejszych dla tego gatunku wzorów wierszowych.... więcejSzczur i kot - analiza i interpretacja Szczur i kot to utwór pochodzący z pierwszej księgi Bajek i przypowieści Ignacego Krasickiego. Mamy tu do czynienia z typowym przykładem bajki epigramatycznej. Wiersz składa się z czterech wersów, każdy po trzynaście głosek (7+6). Występują rymy parzyste, dokładne, żeńskie. Podmiot utworu opowiada historię, z której czytelnik sam ma wyciągnąć wnioski, znamienny jest tu brak komentarza odautorskiego. Jedyne słowo, które... więcejMalarze - analiza i interpretacja Malarze to utwór pochodzący z trzeciej księgi Bajek nowych Ignacego Krasickiego. Utwór ten składa się z sześciu wersów trzynastozgłoskowych ze średniówką po siódmej sylabie i zalicza się do bajek epigramatycznych. Występują rymy parzyste, dokładne, żeńskie. Choć tytuł wskazywałby, że to malarze są głównym tematem bajki, to w rzeczywistości ostrze krytyki skierowane zostało nie tyle w konkretnych ludzi, co w pewną... więcejJagnię i wilcy - analiza i interpretacja Jagnię i wilcy to utwór pochodzący z czwartej księgi Bajek i przypowieści Ignacego Krasickiego. Mamy tu do czynienia z wprost mistrzowską realizacją bajki epigramatycznej. Wiersz składa się z czterech wersów, każdy po trzynaście głosek (7+6). Występują rymy parzyste, dokładne, żeńskie. Na tak niewielkiej przestrzeni poeta zmieścił wielość różnych form wypowiedzi: sentencję o charakterze ogólnej prawdy (wers 1.), opis... więcejFilozof - analiza i interpretacja Filozof, bajka epigramatyczna Ignacego Krasickiego pochodząca z pierwszej części Bajek nowych, to kolejny utwór obnażający ludzkie słabości. Tym razem pod wątpliwość poddany został autorytet zdrowego rozumu – a dokładniej jego zatwardziali głosiciele. Bohaterem wiersza jest filozof – przedstawiciel grupy ludzi, którzy największym zaufaniem darzą zdroworozsądkowe dociekania. Tutaj dodatkowo obdarzony został przez... więcejKruk i lis - analiza i interpretacja Kruk i lis to chyba jedna z najpopularniejszych bajek Ignacego Krasickiego. Wiersz jest polską przeróbką utworu legendarnego Ezopa i został umieszczony w czwartej częsci Bajek nowych. Podobnie jak bajka Jagnię i wilcy, utwór rozpoczyna się od sentencjonalnego sformułowania prawdy ogólnej stanowiącej myśl, którą obrazuje historia o kruku i lisie:Bywa często zwiedzionym, Kto lubi być chwalonym. Jak widać, tym... więcejPrzyjaciel [„Uciekam się – rzekł Damon...”] - analiza i interpretacja Przyjaciel to bajka Ignacego Krasickiego o niezwykle pesymistycznej wymowie, przede wszystkim dlatego, że dotyka tak ważnej wartości w życiu każdego człowieka, jak przyjaźń. Ocena sytuacji podobnie jak w wielu bajkach należy do czytelnika, jednak tekst jest tak ukształtowany, że nie pozostawia wątpliwości. Bohaterami utworu są dwaj przyjaciele – Damon i Aryst. Krasicki posłużył się w swojej bajce imionami konwencjonalnymi,... więcej
Ignacy Krasicki Bajki i przypowieści Dąb i małe drzewka. Drzewo, Siła, Klęska, Śmierć, Kondycja ludzka, Pozycja społeczna Od wieków trwał na puszczy dąb jeden wyniosły; W cieniu jego gałęzi małe drzewka rosły. Że go doróść nie mogły, wszystkie się gniewały. Cieszyły się niewdzięczne.